O zabiegu
Nieprawidłowości w obrębie stawów skroniowo-żuchwowych mogą wpływać negatywnie na funkcje i wygląd nie tylko uzębienia, ale całej twarzoczaszki i nawet jakość życia pacjenta, bo bywają źródłem dyskomfortu, bólu, czy problemów z jedzeniem. W przypadku zaobserwowania niepokojących objawów wskazana jest kompleksowa diagnostyka stawu skroniowo-żuchwowego, składająca się z wywiadu klinicznego i badań obrazowych.
Diagnostyka stawu skroniowo-żuchwowego (SSŻ) – co to jest?
Coraz częściej lekarze stomatolodzy spotykają pacjentów z problemami w obrębie stawów skroniowo-żuchwowych. Problem ten może więc wynikać ze stylu życia, głównie stresu. Przyczyną dysfunkcji tego układu bywają też wady zgryzu i postawy, przebyte urazy (np. złamania i pęknięcia kości) i operacje, czy zmiany zwyrodnieniowe mające związek z procesem starzenia.
Stawy skroniowo-żuchwowe (SSŻ) występują obustronnie, łączą żuchwę z czaszką. Są ważnym elementem układu stomatognatycznego, który umożliwia człowiekowi przyjmowanie pokarmów, mówienie, oddychanie i wyrażanie emocji. Zaburzenia stawu skroniowo-żuchwowego mogą dawać poważne objawy w obrębie stawu ale też całej głowy oraz symptomy niespecyficzne. Są to m.in. bóle o różnej lokalizacji, ograniczenia ruchomości (problemy ze zwarciem i rozwarciem ust), obrzęki, tkliwość, problemy stomatologiczne, czy nawet zaburzenia słuchu, snu, mowy i jedzenia. Tego rodzaju objawy zaburzeń narządu żucia wymagają leczenia, które poprzedza diagnostyka stawu skroniowo-żuchwowego. Jest ona również ważnym elementem planowania leczenia ortodontycznego, protetycznego i implantologicznego.
Diagnostyka stawu skroniowo-żuchwowego – jak przebiega?
Pierwszym etapem diagnostyki stawu skroniowo-żuchwowego jest wywiad z pacjentem. Lekarz pyta o rodzaj dolegliwości oraz okoliczności, w jakich one występują. Kolejno wizualnie sprawdza stan uzębienia i jamy ustnej, z pomocą narzędzi stomatologicznych. W dalszym etapie zlecane są badania diagnostyczne, takie jak np. badanie RTG, tomografia CBCT (tomografia komputerowa z wiązką stożkową), rezonans magnetyczny (MRI), badanie ultrasonograficzne (USG), badanie Gerbera. Metody diagnostyki dobiera się indywidualnie. Ich celem jest ocena kondycji i funkcjonalności stawów, a w dalszym etapie dobór prawidłowych metod leczenia ewentualnie wykrytych dysfunkcji.
Jak się przygotować do badania stawów skroniowo-żuchwowych?
Sposób przygotowania zależy od rodzaju zleconego badania. Najczęściej nie ma potrzeby szczególnych przygotowań, niemniej jednak konieczne jest wcześniejsze wykluczenie ewentualnych przeciwwskazań (np. do prześwietlenia RTG i tomografii komputerowej).
Wskazania
- ograniczenie ruchomości stawów - utrudnione zamykanie i otwieranie ust,
- odgłosy trzaskania, przeskakiwania w elementach stawowych narządu żucia,
- bóle i tkliwość mięśni twarzy, głowy, karku,
- częste bóle głowy, migreny,
- zaburzenia słuchu, szumy w uszach, piski, szmery,
- ból w okolicy oczu, łzawienie i zaczerwienieni spojówek,
- bóle karku, ramion, a nawet pleców,
- nadmierne napięcie mięśniowe,
- drżenie części twarzy, np. warg,
- zgrzytanie na zębach (bruksizm),
- starcie zębów,
- ukruszenia zębów i materiałów kompozytowych,
- bóle zębów o nieznanej przyczynie (niezwiązane z próchnicą),
- rozchwianie zębów,
- odsłonięcie szyjek zębowych,
- skłonność do stanów zapalnych dziąseł i jamy ustnej.
Przeciwwskazania
- Brak - każdy pacjent może skorzystać z porady specjalisty i diagnostyki dostosowanej do jego potrzeb i możliwości.
Najczęściej zadawane pytania
Najczęściej diagnostyka stawu skroniowo-żuchwowego przeprowadzana jest u lekarza stomatologa specjalizującego się w dziedzinie zaburzeń narządu żucia.
Na badania warto się umówić w przypadku objawów wskazujących na problemy w obrębie stawów, jak również przed planowanym leczeniem ortodontycznym lub kompleksowym leczeniem chirurgiczno-protetycznym.
Formularz kontaktowy